Al het goede

In 2014 ontmoet Jan Lauwers de Israëlische elite-soldaat en oorlogsveteraan Elik Niv, die na een zwaar ongeluk en langdurige revalidatie een professionele danser werd. Tijdens hun lange gesprekken over zijn militaire acties en ontwikkeling als danser in de veilig gesubsidieerde Duitse danswereld, ontploften de bommen in de luchthaven van Zaventem en het metrostation Maalbeek.

Al het goede is een fictief zelfportret doorvlochten met autobiografische elementen. Enerzijds het leven van Elik, anderzijds Lauwers’ leven met Grace Ellen Barkey en hun kinderen – in een woning en werkplaats in het vermaledijde Molenbeek. Zowel in de geborgenheid van hun huis als in de buitenwereld dringt de steeds aanwezige dood zich zonder mededogen op. Al het goede is ook het verhaal van het jonge meisje Romy, dat ervan overtuigd is dat de wereld goed is. Tijdens een reis door China ontmoet ze Elik terwijl ze in een steegje staat te kotsen na het drinken van slangenbloed. De ontmoeting verandert haar leven.

Al het goede gaat over verlies en hoop. Het is een liefdesverhaal in een tijd waarin Europa zijn waarden te grabbel gooit en een steeds grotere groep mensen zich laat verleiden tot haat en onbegrip.

"We vieren het leven tot we niet meer kunnen vieren." — interview met Jan Lauwers in Knack

In ‘Al het goede’ mag alles en moet niets - een recensie in De Morgen

‘Ik val niet samen met wat ik heb gedaan’ — interview met Elik Niv in De Standaard Weekblad

Kunst voorbij de politiek - De Standaard

'Al het goede is als een etentje met oude en nieuwe vrienden, samen aan een grote tafel waarbij iedereen alles ter sprake brengt wat hen bezighoudt, ongeacht hoe gek of ongebruikelijk het klinkt.' — Franfurter Allgemeine

Uitbundige, verwarrende en heerlijke theateravond. Al het goede onderzoekt de complexiteit van de wereld. — Deutschlandfunk

Jan Lauwers schuwt de provocatie niet. Al het goede is een rijke en tot nadenken stemmende theatrale ervaring over kunst en het leven. — Kulturwelt