theater

Zodra je Huis binnenwandelt, ontdek je de dingen die meestal achter gevels verborgen blijven. Met een koptelefoon op kun je de ruimte op eigen houtje verkennen. Inne Goris maakte een uiterst persoonlijke installatie/voorstelling voor zowel volwassenen als kinderen, over de donkere hoeken van het leven. En over hoe ieder daar op zijn eigen manier mee om probeert te gaan.

Johan Heldenbergh-als-Marx blikt terug op een bewogen leven én denken. Waarin heeft hij zich vergist? En waarin heeft hij gelijk gekregen? Kan zijn filosofie nog relevant en bevrijdend zijn? In tijden van onzekerheid en groeiende ongelijkheid, wil Marx een confronterend, kritisch en gloedvol pleidooi zijn voor vrijheid en menselijke waardigheid.

Op zoek naar een betere toekomst voor zijn kleindochter, ontvlucht Meneer Linh een door oorlog verscheurd land. Koen De Sutter vertelt het verhaal met alle middelen die hem ter beschikking staan: tekst, woorden, beelden, muziek, geluid, projecties... Maar het is tegelijk een voorstelling over eenzaamheid, over het verlangen naar communicatie met de andere en niet in de laatste plaats met het publiek. Zitten we in het hoofd van de verteller? Zijn meneer Linh en meneer Bark stemmen in zijn hoofd?

Imaginons qu’on puisse être autrui le temps d’un instant. Dans HUIS, on est invité dans un lieu inconnu. En raison de la situation inattendue dans laquelle on aboutit, on ne peut plus assister en spectateur depuis la ligne de touche : il n’y a nulle part où se cacher. Sans aucune pression, de manière totalement naturelle, quasi surréaliste, on devient un élément d’un nouveau « chez-soi ».