Raciale authenticiteit is gebaseerd op essentialistische noties van ras en etniciteit. In deze talk vertrekt antropoloog en kunstenaar Julian Warner vanuit zijn etnografisch onderzoek naar de toestand van zwarte werknemers in de Duitse culturele sector, om het te hebben over dit samengaan van racistisch discours, progressieve politiek en neoliberale koopdrang. Bekijk de talk.
De Zuid-Afrikaanse filosoof Mogobe Ramose spreekt over Ubuntu filosofie: een visie op het bestaan als een continue stroom waarin alles voortdurend een balans zoekt en onlosmakelijk met elkaar verbonden is.
Tijdens Moussem Cities: Damascus presenteren Chrystèle Khodr & Waël Ali hun eerste twee samenwerkingen: Temporary Stay en I once entered a garden.Sinds twee jaar werken beide kunstenaars samen. Afstand en de bijhorende vertraging maken deel uit van hun werkproces en dat ervaren ze lang niet enkel op een negatieve manier.
Aan de hand van de denkers van de Verlichting de crisis van vandaag begrijpen: zo zou je een groot deel van het oeuvre van historicus Philipp Blom kunnen samenvatten. Journaliste en filosofe Anna Luyten gaat met hem in gesprek over de weg die het rationele, geëmancipeerde en authentieke zelf uit de Verlichting ondertussen heeft afgelegd.
Het kan lukken: de omslag maken naar een samenleving die de grenzen van de planeet respecteert en iedereen ontplooiingskansen biedt. Maar eenvoudig is het niet. Hoe kunnen we een rechtvaardige transitie realiseren in de huidige context van toenemende polarisatie en ongelijkheid? Kunnen we de sociale rechtvaardigheid versterken terwijl we werk maken van ecologische duurzaamheid? Een videoverslag van Ecopolis 2018.
Op 24/11 presenteerde Bruno Latour samen met Frédérique Aït-Touati de lecture performance INSIDE. Achteraf ging hij in gesprek met Guy Gypens (Kaaitheater) naar aanleiding van de presentatie van zijn boek Waar zullen we landen?
De Sublime-focus opent met een vertoning van A Philosophers Walk on the Sublime, een kortfilm van de Amerikaanse Leslie Thornton. Het imposante landschap van de Zwitserse Alpen vormt een backdrop waarin Thornton nadenkt over het sublieme in natuur en fotografie. Na de screening volgt een gesprek tussen filosofe Miriam Rasch en socioloog Rudi Laermans.
Samen met kunstenaars en denkers zoomt het Kaaitheater tijdens seizoen 2018-2019 in op het hedendaagse verlangen naar authenticiteit. Aan socioloog Rudi Laermans vroegen we om een tekst te schrijven die het begrip authenticiteit belicht vanuit een historisch, sociologisch en filosofisch perspectief.
During Connexion BXL, Pepe Elmas Naswa will present the premiere of his fourth creation. In Dans la peau de l’autre (In the Other’s Skin), he casts a spotlight on the potential of a group of ‘forgotten’ Kinshasan youths. A conversation with Pepe Elmas Naswa.
Vier dwalende reizigers trekken steeds verder dit woud in, en raken de weg helemaal kwijt. Met Conversations out of place borduurt choreografe Ivana Müller verder op haar interesse in andere manieren van omgaan met tijd en verbeelding: ‘De poging om de tijd collectief te vertragen is het meest politieke aspect van het stuk.’ Een gesprek met Ivana Müller.
In deze lezing vertelt Jan Steen over de interacties tussen de letterlijke, reële aanwezigheid van de speler en de fictieve, gecreëerde aanwezigheid van de rol. Hoe verhoudt de speler zich tot de rol? Hoe interageert authenticiteit met alteriteit?
In deze talk heeft Elke Van Campenhout het over authenticiteit en de constante nood om origineel, uniek en in harmonie met jezelf te zijn. Meanderend doorheen spiritueel pragmatisme, hedendaagse filosofie en artistiek discours, herdenkt ze zo de grenzen van de authenticiteit.
How to tell someone’s story based on an inheritance, when you still have to discover who this person actually was? And what happens when you are personally related to this person? An interview with Katja Dreyer on Ophelia comes to Brooklyn.
De Amerikaanse choreografe Anna Halprin creëerde Blank Placard Dance in 1967 als protest tegen de Vietnamoorlog. ‘Waar protesteren jullie tegen?’, vroegen passanten aan de dansers. ‘Waar willen jullie tegen protesteren?’, kaatsten ze de vraag terug. In een tijd waar individualisme hoogtij viert recreëert de Franse choreografe Anne Collod deze performance met Brusselse deelnemers. Ben jij één van hen?
Heb of ken jij kinderen die van acteren houden? Wil je ze wel eens bezig zien op de scène, in een grappige maar ook onthutsende voorstelling over de toestand van de wereld? Dan is dit het uitgelezen moment om ze in te schrijven.
From 23 to 28 October choreographer and artist-in-residence at Kaaitheater Kate McIntosh is presenting three of her pieces in one week: Dark Matter (2009), Worktable (2011) and her latest performance In Many Hands (2016). Together the works show the evolution that has taken place in McIntosh’ practice: from being a stage animal to creating delicate dramaturgies, from silence to words to sound, but also the appearance of a lot of objects. We took advantage of the summer break to invite her for an in-depth interview.
Met Precarious Pavilions nodigt Michiel Vandevelde telkens in een andere stad een kunstenaar of collectief uit om mee na te denken over welke architectuur er vandaag nog mogelijk is – terwijl we geteisterd worden door ecologische, economische en sociale crisissen. In Brussel neemt het collectief 431 het tweede paviljoen voor haar rekening vanuit het concept the new local . Een gesprek met Wouter De Raeve en Lietje Bauwens.
Heb je belangstelling voor wetenschap, kunst, politiek, theater, filosofie of ecologie? Ben je nieuwsgierig naar de inzichten en ervaringen van anderen? Dan is het Tongue-Tied netwerk misschien iets voor jou?
Op vraag van tien Europese kunstencentra, partners van Imagine2020, zocht Pieter Bogaert tien artiesten op voor een gesprek rond kunst en ecologie. In België ging hij op bezoek bij Benjamin Verdonck.
Met Don’t Agonize, Organize! schreef filosofe en feministe Rosi Braidotti – verwijzend naar de Afro-Amerikaanse burgerrechtenactiviste Florynce Rae Kennedy – een bevlogen essay waarin ze pleit voor een zorgvuldige hergroepering van emancipatorische krachten rond een positieve en constructieve agenda. Geen haastige allianties op basis van een algemeen en oppervlakkig humanisme, maar een effectieve collectieve praktijk gebaseerd op positieve her-radicalisering en op wat ons werkelijk verbindt.
