In hun nieuwste creatie verkennen de Braziliaanse choreografen Marcela Levi en Lucía Russo de tremolo, het vibrerend effect tussen twee verschillende toonhoogtes. Via de elektronische muziek van Kraftwerk en Bruno Tucunduva Ruviaro, tapdans en de Tweede Symfonie van Mahler ontwikkelen zes dansers een minutieus choreografisch onderzoek naar de vibratie van het lichaam.

In de 21e eeuw is de dood overal: nieuwe ongeneeslijke ziektes, stijgende zelfdodingscijfers, de gevolgen van klimaatverandering. Hoe kunnen we omgaan met het idee van de dood? Dances of Death is een fysiek intense voorstelling met zeven dansers en één zangeres. Samen stellen ze het fysieke potentieel van dans voor als uitgangsweg. Hoe zou een dodendans van deze eeuw eruitzien?

Tafukt is een danssolo van Radouan Mriziga, en het eerste luik van een trilogie. Hierin focust hij op de semantiek en de mythologieën van de Imazighen, de inheemse bevolking van Noord-Afrika. Elk luik van de trilogie draait om een vrouwelijke figuur – belichaamd door een danseres – die op haar manier de kennis rond de Amazigh-cultuur verbeeldt en doorgeeft. In Tafukt is dat de godin Athena.