Bryana Fritz de rol aan van een amateur-hagiograaf. In vier verschillende portretten maakt Fritz een performatieve collage gebaseerd op vrouwelijke middeleeuwse heiligen en de manieren waarop ze hun ingesloten en beknotte levens, overlijdens en passies ondergraven. Door haar fysieke en digitale lichaam aan heilige echo's uit het verleden te onderwerpen, ontleedt ze en maakt ze gebruik van de middelen die een lichaam vorm geven.

SAFE begint als een concert, om te evolueren tot een gesofisticeerd live hoorspel. Vertrekkend vanuit Todd Haynes’ film Safe (1995) – waarin een vrouw steeds intensere allergische aanvallen ondergaat – schetsen Ictus en Julie Pfleiderer een beeld van hedendaagse hypersensitiviteit. Stap mee in een immersieve reis die alle zintuigen bespeelt!

Een filantroop – eentje die nog echt gelooft in vooruitgang – bouwt een schip. Hoe fabelachtig ook, Pieter De Buyssers planetariumvoorstelling is ontsproten uit de politieke en wetenschappelijke realiteit van vandaag. Waag je aan deze grensverkenning voor nationalisten, heimatkunde voor kosmopolieten, kosmologie van een nieuw wereldbeeld.

Speciaal voor Performatik17 maakt Grace Schwindt een performance in de theaterzaal. Ze inspireert zich op Bernini’s beeldengroep Apollo en Daphne. Vertrekkend vanuit de dynamiek van dit bevroren tafereel, creëert ze een indrukwekkend totaalbeeld met muziek, zang en acrobatie.

Tijdens een geïmproviseerde ontmoeting onderhandelen, heronderhandelen en verkennen Meg Stuart en Tim Etchells de thema’s en methodieken die ieders eigen werk kenmerken: van aan- en afwezigheid, over gemis en verlies, tot fragmentaire verhaallijnen.